Het weekendje Parijs

Zaterdagmorgen heel vroeg (06.00 u) vertrokken we naar het station om de trein te nemen naar Parijs. Iedereen bij ons thuis was opgestaan om afscheid te nemen van Julie die er tenslotte weer vandoor ging voor 8 weken. We beginnen het wel gewoon te worden denk ik zo bij mezelf maar 8 weken is natuurlijk niets vergeleken met de 6 maanden in het verre Costa Rica. De trein was mooi op tijd en zo konden we beginnen aan een weekendje rustig vertoeven in Parijs. Eerst moesten we van de "Nord" naar de "L'est" en met een plannetje in een boekje van Parijse bezienswaardigheden was dit niet zo evident. In plaats van het direct even te vragen liepen we door een straat waar de Indische eetstalletjes al een aroma over ons heen stuurden waar we eigenlijk een beetje ongemakkelijk van werden. Toen we uiteindelijk niet de straten vonden waar we naar op zoek waren  keken we even uit of we ergens iemand zagen die er als inwoner van Parijs uitzag om de weg te vragen. Uiteindelijk merkten we na 3 verschillende weg-beschrijvingen dat we de verkeerde kant waren uitgegaan en de vriendelijke postbode die ons op het laatst de goede richting wees was heel erg met ons begaan want hij gaf zelfs een alternatieve route omdat hij de grote blauwe valies van Julie in de gaten had.

Het hotel viel reuze mee, een leuke inkom, vriendelijk en behulpzaam personeel en een kamer die heel erg mooi oogde en dat alles voor 50 euro per nacht. Toen we buiten waren en we zagen dat de werkelijke prijs 150 euro was en we dus een discount voor het late boeken van 100 euro hadden gekregen waren we blij verrast. Nu nog enkel op zoek naar een lekker goedkoop ontbijt. goedkoop is nu niet direct iets wat je moet noemen in Parijs maar na grondig onderzoek van de plaatselijke restaurantjes in de buurt van het station vonden we toch een lekker ontbijt voor 6 euro pp. een glaasje fruitsap, een warme chocolademelk (of koffie of thee), een croissantje, een stukje stokbrood met confituur en boter. De croissant was heerlijk en de rest trouwens ook en we konden er tegen om een dagje op stap te gaan! waar eerst naartoe natuurlijk. even de metrolijn bekijken en zien wat de goedkoopste manier was om te twee dagen door te brengen en dan naar de Notre Dame. Een kerk die me bij het vorige bezoek een grote indruk had gemaakt en dit nu ook weer terug naar boven bracht. Prachtige vensterramen, en die zuilen dan, net alsof ze tot de hemel omhoog gaan. Ook achter de Notre Dame bevind zich een klein tuintje waar de rozen, vol stof door de werken die ook overal in Parijs aan de gang zijn, heerlijk ruiken en zorgen dat je even denkt dat je niet in een stad bent.

vandaar gingen we over de brug naar linkeroever waar we heerlijk konden snuisteren in alle boekenstalletjes die er stonden. Natuurlijk vond mijn dochter een boek die ze wilde lezen maar voor een paar euro's kan je daar al een boek kopen dus viel dat goed mee. Ook het bezoeken van het Shakespeare house liet een leuke indruk na, een boekenwinkel vol Engelse boeken en bovenaan een plaats waar je kan lezen en genieten van alle boeken ook degene die niet voor verkoop bestemd zijn, wat wel jammer was want bij toeval tussen alle mooie boeken vond ik er één die alle verhalen waar de toneelstukken uit voort gekomen zijn van Shakespeare bevatte. Toen kregen we weer honger maar of het nu lag aan de geuren die ons uit een kleine straat tegemoet kwamen of als we nu werkelijk alweer honger hadden dat kan ik je nu niet vertellen want we hebben ons gewoon overgeleverd aan onze neus en de geur van voedsel gevolgd. We hadden het geluk dat we zomaar op Maoz botsten waardoor we direct wisten wat we wilden eten. Julie had al in Barcelona daar gegeten en de falafels waren er heerlijk dus gingen we er ook voor. De groentjes mocht je zelf in je shoarma doen en de sausjes ook, zoveel je kon en wilde, heerlijk vond ik het en ik was niet alleen!

Daarna richting het Louvre, we gingen wel niet binnen in het Louvre maar wilden toch de buitenkant en dan specifiek de tuinen bewonderen en vandaar naar Champs-Èlysées wat een hele leuke wandeling bleek te zijn en waar je overal mensen op stoelen zag zitten in de tuinen, rond het gras of in het gras zag picknicken. de obelisk voorbij en vandaar tussen de lanen, waar we ook nog even heerlijk van een pannekoek konden genieten, richting drukste winkelstraat van Parijs. De zin om te winkelen zat er niet echt in en ook de soort winkels daar konden ons niet echt boeien. We wilden wel even stoppen voor een kop koffie maar toen we de prijzen van Patisserie Ladurée zagen besloten we even binnen te gaan om alle heerlijke taartjes en macarons te bewonderen maar we wilden toch op een andere plaats een koffie nemen. toen we aan de arc de triomph kwamen hebben we ons toch laten verleiden tot een dure maar wel lekkere thee maar we betaalden het graag omdat het uitzicht wel wat meer had. 

En toen waren we kapot, we wilden nog de eifeltoren zien maar besloten, na wijze raad van een vriendin van mij, deze te laten totdat het donker was en nu af te zakken naar het hotel waar we ons even gingen verfrissen en een rustpauze konden nemen voordat we ons restaurant gingen opzoeken dat we geboekt hadden.