Tenorio celeste mountain lodge

Van Arenal gingen we naar de Tenorio vulcano. Wegens het mindere weer in Arenal waren we al 's morgens vertrokken naar de Tenorio streek omdat we daar hoopten op beter weer. In de weg daarnaartoe kwamen we borden van German Bakerie tegen en daar we die ook op de doorreis waren tegen gekomen wilden we nu toch wel even stoppen om te zien wat het nu juist inhield en of we eventueel eten voor de picknick konden kopen. Misschien hadden ze iets anders dan we gewoon waren. Inderdaad, pretzels, boterkoeken, taart enzovoort stonden in een kleine maar wel leuke bakkerij te koop. we wisten op het eerste moment niet wat we wilden kopen maar al snel was onze keuze gemaakt en konden we de weg verder zetten. De pretzels moesten natuurlijk geproefd worden en die waren lekker bevonden. daarna de weg verder zetten naar een onbekend gebied. gelukkig waren de wegen goed en hoefden we, buiten de weg naar de lodge niet over putten en ongeplaveid wegdek onze weg verder te zetten. We vroegen ons wel af wat we gingen doen eens we boven waren want het weggetje naar het hotel was nu niet om te zeggen makkelijk te bereiden en we hadden niet direct zin om dit nog eens opnieuw te doen. Nu met onze picknick in onze wagen konden we daar wel iets vinden om op stap te gaan dachten we. 

De gastheren waren heel vriendelijk, ze waren wel nog bezig de kamer schoon te maken maar we konden al in de leuke eco-vriendelijke zetels plaats nemen. het waren namelijk houten geraamten waarop ze zakken met ofwel kokosvezelfs of paardenhaar legden. alles in het hotel was hergebruikt materiaal ofwel was het natuurvriendelijk. de ramen  waren gewoon gaas en luiken die je kon dicht doen om de wind buiten te houden of om het donker te maken. ook in het midden van de lodge had je een zwembad (niet zo groot 2m op 2) en dat was verwarmd maar ging pas open rond 4 uur in de namiddag. het eten was inbegrepen en daarom vroegen ze of we deze middag bleven mee-eten zodat 's anderendaags we vroeger konden vertrekken. Julie wou graag de het natuurpark van Tenorio bezoeken maar je had daar wel wat meer tijd voor nodig volgens de eigenaars (die trouwens half Belgisch en half Frans waren) dus gingen we maar daar eten en dat was een goeie keuze. lekker kip in een sausje van kokos met lekkere groentjes en een heerlijke soep als voorgerecht en een dessert (stukje taart) na onze lekkere maaltijd konden we de kamers in. Hier was er wel iets raars aan de hand, we dachten dat het kwam omdat er niet schoon gemaakt was en dat de vloeren daarom nog nat waren maar na onze wandeling in het domein waar we echt hele mooie bloemen en ander groen hebben gezien, was dit nog steeds het geval dus bij navraag bleek dat het uitzonderlijk vochtig was voor deze tijd van het jaar en dat ze daarom last hadden van vochtige kamers, dit kwam ook omdat er geen ramen in de vensters zaten en ze dus alle vochtigheid gewoon binnen kregen. 

's avonds was het ook gezellig omdat we met alle gasten samen aan lange tafels zaten. We hadden aan het zwembad twee mensen (broer en zus) afkomstig uit Eeklo ontmoet en ook nog 3 koppels die rond de 60 waren en die een rondreis deden met gids en chauffeur. Hun ervaringen met het land en hoe ze gekomen waren maakte ons ook nog nieuwsgierig naar andere dingen. De broer en zus gingen 's anderendaags ook het natuurgebied rond de Tenorio vulkaan bezoeken en ze hadden een gids dus na ons ontbijt waarbij we samen aan één tafel zaten en afgerekend te hebben konden we hen volgen. Ze vonden het zelfs oké dat we samen met hen en hun gids die ze al in België hadden geregeld meegingen. de toch was heerlijk, een prachtige streek met een ongelofelijke waterval maar het mooiste effect moesten we missen door de overvloedige regen (volgens de gids) er was namelijk een plaats waar je kon zwemmen die normaal gezien laguneblauw moest zijn door het effect van twee stromen die er samen komen. ik geef jullie hier de reden waarom : 

The trail takes you to the “Teñideros” where the river takes its blue color from merging with a small creek. The legend is cute however the reasons seem to be most likely the mixing of waters and its components such as copper and sulfur. Other “bubbling” activities can be found near the Blue Lagoon and hot springs are found at the furthest point of the trail for a rejuvenating bath.

de tocht was voor mij iets te zwaar dus ben ik met Astrid terug naar het beginpunt gegaan waar karel ook was gebleven om te studeren. Wouter en Julie zijn verder gegaan maar ook al was de tocht heel mooi ze vonden het wel jammer dat ze dit effect niet gezien hadden. 

Ook de waterval die wel spectaculair was op zich was minder mooi door het feit dat het water niet zo blauw was als we hadden gehoopt. 

maar we hadden toch een mooie dag erop zitten en konden nu met een gerust hart onze trip door costa rica afsluiten met een weekje verdiende rust aan het strand. Nog een wissel van de wagen wat niet van een leien dak liep want de maatschappij waar we voor de tweede week een wagen hadden gehuurd hadden een leuke verrassing in petto. We moesten nog een 230 dollar opleggen voor een bijkomende verzekering, je was wel niet verplicht om die te nemen maar indien we die niet namen en er kwam een schram op de wagen (wat zeker wel het geval zou zijn) dan moesten we een schadevergoeding betalen en die zou zeker dat bedrag overschrijden. Na een discussie en nog wat heer en weer getelefoneer kwamen we tot een compromis dat we de wagen maar 3 dagen zouden gebruiken zodat we de verzekering ipv de huurprijs zouden betalen en dat we dan geen problemen zouden hebben. de wagen op zich was een ramp, niet wat we gevraagd hadden maar ze hadden op dat ogenblik niets anders, geen gps dus de reis naar het strand liep wat anders dan verwacht en we kunnen dus maar aanraden om geen wagen zomaar te huren en al zeker niet bij thrifty want naar het schijnt durven ze wel iemand te bedonderen. maar we lieten ons niet kennen en gingen oudjaarsavond  vieren aan het strand !! Tamarindo here we come !!

Arenal

Op weg van Monteverde naar Arenal dus... een helse tocht, eerst had ik nog in het hotel gevraagd of we ergens konden tanken want Wouter had schrik omdat de meter opeens op kwart vol stond, in Monteverde bleek geen tankstation te zijn maar op de weg naar Arenal kon je in een dorp verder wel tanken volgens de dame. een dorp verder, 12 km en anderhalf uur rijden dus.. gelukkig rij je niet snel en de meter bleef ook de ganse tijd op kwart vol staan - ik vermoed dus dat het metertje op een rare manier werkte - maar we waren toch tevreden dat we uit de bergen waren - en dus ook de hobbelige wegen - en terug op effen wegen konden rijden, ons lijf was weer eens helemaal door elkaar geschud en hoe leuk het in het begin ook lijkt om een jeep echt nodig te hebben na een half uurtje je hoofd af en toe tegen het raam te hebben gebonkt en je handen krampachtig aan de nodige materialen die in de wagen hiervoor aanwezig zijn te hebben gehangen was ik blij om terug op mijn gemak te genieten van de omgeving die steeds veranderde. het meer van Arenal was prachtig we reden er helemaal langs om opeens in een streek van grotere hotels te komen. ons hotel Volcano lodge was prachtig. 

Een grote tuin, en net zoals in Rinçon de la Vieja weer huisjes aan elkaar. de jongen die ons tot aan onze kamer bracht was zo vriendelijk om de tuin achteraan te tonen en met een brede glimlach op zijn gezicht zei hij, je hebt geluk want normaal gezien kan je hier de vulkaan prachtig zien, hopelijk is het morgen beter weer. Het enige wat wij zagen was mist, en wolken, zelfs de berg waar de vulkaan zich moest bevinden zagen we niet of nauwelijks. Dus het werd tijd om te beslissen wat we gingen doen. er waren hotsprings in het hotel maar Julie had van vrienden in EF gehoord dat ze naar Baldi hot springs waren geweest en dat het heel goed was. Op onze lijst zagen we dat die uiteindelijk het minst duur waren en we bestelden voor de dag erop een arrangement met eten s'avonds . Die dag bleven we rustig in het hotel, beetje zwemmen, beetje wandelen in de mooie tuin van het hotel, happy hour meenemen en iedereen rustig aan zijn ding doen,

 's avonds na een tochtje in het nabije stadje en een heerlijke maaltijd in een leuk restaurant waar de muziek live was en we ook de baas (een amerikaan) aan onze tafel kregen met wat uitleg over zijn eten en costa rica's heerlijke biefstukken gingen we heerlijk gaan slapen.

 's anderendaags was het weer niet beter geworden en vertrokken we eerst naar het stadje om te kijken of we er geen schoenen vonden voor Karel want die waren door het slechte weer helemaal stuk gegaan, en ook gingen we terug naar de Soda (dat is een plaatselijk restaurantje waar je geen luxe moet verwachten maar waar je de plaatselijke keuken kan eten voor weinig geld ) want de dag ervoor hadden we er ook 's middags gegeten en wouter vond het leuk dat die man bananen legde voor de vogels. 's namiddags gingen we dan naar Baldi waar iedereen toch genoten heeft van het water, de zwembaden, de warmte, de bars in het water en de glijbaan. 

daarna konden we aanschuiven aan een buffet wat wel wat minder was dan we verwachten maar het was wel lekker, misschien moesten we toch voor de duurdere hebben gekozen maar we waren al tevreden met ons dagje relaxen. na nog een nachtje slapen zetten we onze toch verder naar de Tenorio vulkaan, eens kijken of we daar meer geluk hadden met het weer !