Tamarindo

Voor Julie was het terug naar Tamarindo, voor ons was het een eerste kennismaking met de plaats waar we al zoveel over gehoord hadden. Niets kon vermoeden dat als je op oudejaarsavond Tamarindo binnen rijdt je zoveel volk ziet. We dachten aan een pueblo maar de overrompeling van het volk dat we daar tegen kwamen, met surfplanken, gewoon in zwembroek, mensen op straat, langs de kant, aan het strand etc etc... het was echt wel een ganse verandering van wat we gezien hadden de week ervoor. Ook onze eerste apen hebben we gespot! een geluk voor Karel die al een ganse week op zoek was naar een stukje aap, zag hij er meteen een 4-tal zitten in de boom net aan de afslag om naar Julie haar residentie te rijden. na een korte stop omdat ze wilden zien wat de plannen waren van de andere EF studenten om oudjaar te vieren gingen we verder naar ons hotel. Ik had al schrik dat het ook zo druk zou zijn aan het hotel maar toen we een zijweg insloegen naar playa langosta zagen we al dat het daar een stuk rustiger was. de straat veranderde wel van een macadam baantje naar een straat waar er wel steentjes waren op gegooid maar waar ze ter hoogte van de hotels een soort afvalwater van de suikerriet opgooien waardoor er een zoetige indringende geur op je afkomt. het plakt ook aan de schoenen wat minder leuk is als je daarop moet lopen (hebben we achteraf ontdekt) de aankomst in het hotel was echt overweldigend. een prachtig zwembad lag voor ons met daarachter de zee.

de kamers waren proper en ruim en omdat we er waren met oudejaarsavond stond er op elke kamer een flesje costaricaanse rum. Na een verfrissende douche en andere kleren waren we klaar om naar de bar te gaan. Voor het eerst in ons leven hadden we de formule all-in (wat de enige mogelijkheid was in dat hotel) en dat was dan ook werkelijk all-in in de ruime zin van het woord, cocktails (toch die op de kaart en dat waren er toch wel een 16-tal) mini-bar, eten. Het eten was lekker maar je moet er wel niet langer dan een weekje blijven want anders ben je het waarschijnlijk wel moe gegeten. 's morgens kon je dus beginnen ontbijten om 7 uur en dat kon je doen tot 10 uur (eigenlijk kon je terug gaan zoveel je wou) vanaf 10 uur kon je snacks krijgen in de bar aan het zwembad. dat ging van koeken, en fruit tot groenten, hotdogs, hamburgers, frieten, tortilla's, pizza kippenboutjes, en nog veel meer... tot 6 uur kon je daar terecht. Van 12 tot 3 uur kon je ook terug in het restaurant aan tafel gaan voor een uitgebreid buffet koud, warm en desserts. om 19 uur kon je terug naar het restaurant voor het avondeten en dat tot 22 uur voor een thema buffet. je kon dan nog verder drinken zowel in de bar boven als in het theater, of in de disco. je ziet aan eten en drinken ging het ons werkelijk niet mankeren. maar vooral de rust heeft ons daar heel erg deugd gedaan, een weekje zonder druk enkel aan jezelf denken en zon...

die week hebben we toch wel nog iets gedaan, de mangroves met de boot waren heel leuk om te zien, ook

Monkey farm waar ze dieren die gekwetst zijn opvangen en terug proberen in de natuur te zetten was iets leuks om te zien. Niet dat er zoveel dieren zaten maar gewoon het feit dat je weet dat met jou steun toch weer een paar dieren kunnen gered worden is ook al mooi. toch hebben we daar een soort wilde kat gezien en een toekan, krokodil, wat papegaaien en een paar soorten apen. voor de rest was

Tamarindo een klein kuststadje waar er toch wel een paar leuke winkels waren en waar Astrid verlekkerd was op de smoothies die daar heel goedkoop zijn (2 dollar voor een grote, groter dan dat je hier ooit krijgt) Nu het fruit daar is dan ook heerlijk, mango's, ananas (zeker degene die we op de boot kregen was heerlijk van smaak) bananen, passievruchten en meloenen.. heel lekker om elke dag zo de dag te beginnen.
En dan de laatste zonsondergang... Het afscheid viel zwaar, zeker je dochter daar achter laten is niet altijd makkelijk maar je moet kunnen loslaten en het feit dat je met eigen ogen hebt kunnen zien waar ze haar tijd doorbrengt zorgt ook voor een zekere rust. Costa Rica was een prachtige reis die ik nooit meer zal vergeten...