Tenorio celeste mountain lodge

Van Arenal gingen we naar de Tenorio vulcano. Wegens het mindere weer in Arenal waren we al 's morgens vertrokken naar de Tenorio streek omdat we daar hoopten op beter weer. In de weg daarnaartoe kwamen we borden van German Bakerie tegen en daar we die ook op de doorreis waren tegen gekomen wilden we nu toch wel even stoppen om te zien wat het nu juist inhield en of we eventueel eten voor de picknick konden kopen. Misschien hadden ze iets anders dan we gewoon waren. Inderdaad, pretzels, boterkoeken, taart enzovoort stonden in een kleine maar wel leuke bakkerij te koop. we wisten op het eerste moment niet wat we wilden kopen maar al snel was onze keuze gemaakt en konden we de weg verder zetten. De pretzels moesten natuurlijk geproefd worden en die waren lekker bevonden. daarna de weg verder zetten naar een onbekend gebied. gelukkig waren de wegen goed en hoefden we, buiten de weg naar de lodge niet over putten en ongeplaveid wegdek onze weg verder te zetten. We vroegen ons wel af wat we gingen doen eens we boven waren want het weggetje naar het hotel was nu niet om te zeggen makkelijk te bereiden en we hadden niet direct zin om dit nog eens opnieuw te doen. Nu met onze picknick in onze wagen konden we daar wel iets vinden om op stap te gaan dachten we. 

De gastheren waren heel vriendelijk, ze waren wel nog bezig de kamer schoon te maken maar we konden al in de leuke eco-vriendelijke zetels plaats nemen. het waren namelijk houten geraamten waarop ze zakken met ofwel kokosvezelfs of paardenhaar legden. alles in het hotel was hergebruikt materiaal ofwel was het natuurvriendelijk. de ramen  waren gewoon gaas en luiken die je kon dicht doen om de wind buiten te houden of om het donker te maken. ook in het midden van de lodge had je een zwembad (niet zo groot 2m op 2) en dat was verwarmd maar ging pas open rond 4 uur in de namiddag. het eten was inbegrepen en daarom vroegen ze of we deze middag bleven mee-eten zodat 's anderendaags we vroeger konden vertrekken. Julie wou graag de het natuurpark van Tenorio bezoeken maar je had daar wel wat meer tijd voor nodig volgens de eigenaars (die trouwens half Belgisch en half Frans waren) dus gingen we maar daar eten en dat was een goeie keuze. lekker kip in een sausje van kokos met lekkere groentjes en een heerlijke soep als voorgerecht en een dessert (stukje taart) na onze lekkere maaltijd konden we de kamers in. Hier was er wel iets raars aan de hand, we dachten dat het kwam omdat er niet schoon gemaakt was en dat de vloeren daarom nog nat waren maar na onze wandeling in het domein waar we echt hele mooie bloemen en ander groen hebben gezien, was dit nog steeds het geval dus bij navraag bleek dat het uitzonderlijk vochtig was voor deze tijd van het jaar en dat ze daarom last hadden van vochtige kamers, dit kwam ook omdat er geen ramen in de vensters zaten en ze dus alle vochtigheid gewoon binnen kregen. 

's avonds was het ook gezellig omdat we met alle gasten samen aan lange tafels zaten. We hadden aan het zwembad twee mensen (broer en zus) afkomstig uit Eeklo ontmoet en ook nog 3 koppels die rond de 60 waren en die een rondreis deden met gids en chauffeur. Hun ervaringen met het land en hoe ze gekomen waren maakte ons ook nog nieuwsgierig naar andere dingen. De broer en zus gingen 's anderendaags ook het natuurgebied rond de Tenorio vulkaan bezoeken en ze hadden een gids dus na ons ontbijt waarbij we samen aan één tafel zaten en afgerekend te hebben konden we hen volgen. Ze vonden het zelfs oké dat we samen met hen en hun gids die ze al in België hadden geregeld meegingen. de toch was heerlijk, een prachtige streek met een ongelofelijke waterval maar het mooiste effect moesten we missen door de overvloedige regen (volgens de gids) er was namelijk een plaats waar je kon zwemmen die normaal gezien laguneblauw moest zijn door het effect van twee stromen die er samen komen. ik geef jullie hier de reden waarom : 

The trail takes you to the “Teñideros” where the river takes its blue color from merging with a small creek. The legend is cute however the reasons seem to be most likely the mixing of waters and its components such as copper and sulfur. Other “bubbling” activities can be found near the Blue Lagoon and hot springs are found at the furthest point of the trail for a rejuvenating bath.

de tocht was voor mij iets te zwaar dus ben ik met Astrid terug naar het beginpunt gegaan waar karel ook was gebleven om te studeren. Wouter en Julie zijn verder gegaan maar ook al was de tocht heel mooi ze vonden het wel jammer dat ze dit effect niet gezien hadden. 

Ook de waterval die wel spectaculair was op zich was minder mooi door het feit dat het water niet zo blauw was als we hadden gehoopt. 

maar we hadden toch een mooie dag erop zitten en konden nu met een gerust hart onze trip door costa rica afsluiten met een weekje verdiende rust aan het strand. Nog een wissel van de wagen wat niet van een leien dak liep want de maatschappij waar we voor de tweede week een wagen hadden gehuurd hadden een leuke verrassing in petto. We moesten nog een 230 dollar opleggen voor een bijkomende verzekering, je was wel niet verplicht om die te nemen maar indien we die niet namen en er kwam een schram op de wagen (wat zeker wel het geval zou zijn) dan moesten we een schadevergoeding betalen en die zou zeker dat bedrag overschrijden. Na een discussie en nog wat heer en weer getelefoneer kwamen we tot een compromis dat we de wagen maar 3 dagen zouden gebruiken zodat we de verzekering ipv de huurprijs zouden betalen en dat we dan geen problemen zouden hebben. de wagen op zich was een ramp, niet wat we gevraagd hadden maar ze hadden op dat ogenblik niets anders, geen gps dus de reis naar het strand liep wat anders dan verwacht en we kunnen dus maar aanraden om geen wagen zomaar te huren en al zeker niet bij thrifty want naar het schijnt durven ze wel iemand te bedonderen. maar we lieten ons niet kennen en gingen oudjaarsavond  vieren aan het strand !! Tamarindo here we come !!